سوال در مورد جهل مرکب

سلام علیکم و رحمت الله. در جهل بسیط ندانستن است، ولی در جهل مرکب، بحث حکم است، دقت بفرمایید: در جهل مرکب، شخص حکم می کند که معنی یا حکم را می داند در حالی که نمی داند. مثلا فکر می کند که علت روشن بودن خورشید سوختن آن است، در حالی که در واقع این گونه نیست. ولی در ندانستن مثلا معنای کلمه «غضنفر» اگر به اشتباه هم فکر کند که معنایش مثلا «اسب» است، در این مورد حکمی ندارد فقط تصور اشتباهی کرده است لذا حتی اگر فکر کند که معنایش را می داند بازهم جهل مرکب به آن گفته نمی شود زیرا «فقط نمی داند» بر خلاف جهل مرکب که همیشه همراه حکم است: ولی اگر بگوید: می دانم که معنی غضنفر است می باشد، در این صورت حکم کرده و جهل مرکب محسوب می شود. دقت بفرمایید: در جهل مرکب همیشه حکم وجود دارد و چون حکم وجود دارد فقط در موارد تصدیق جاری است.